استاد «فريدون جنيدي» فرزند شادروان «بکتاش ايراني» بزرگ مرد خراساني، در سپيده دم 20 فروردين ماه 1318 خورشيدي خيامي در کوهستان ريوند نيشابور ديده به ديدار مام ميهن گشود. سال ها کوشش او در راه خود باوري ايرانيان از سرآغازي شکوهمند در جواني اش سر چشمه مي گيرد. . . و ياد آن لحظه بزرگ و بشکوه به سال 1345 در کلاس « درس تاريخ فرهنگ »( دکتر عيسي صديق)، هنگامي که استاد صديق درباره اوستا خواني و پهلوي خواني اروپاييان سخن مي گفت و با ستايش بيش از اندازه از آنان، سخن را به خواندن سنگ نوشته هاي بيستون به کوشش راولينسون کشانيد، و با چنان بزرگداشت و شور و گرمي از کار او ياد مي کرد که از چشمانش درخش مي جهيد و گفت: « يک اروپايي براي خواندن سنگ نوشته ايراني 30 سال زمان نهاد، و شما که ايراني هستيد آيا حاضريد براي کشور خودتان سه سال از عمر خودتان را بگذاريد؟» چون اين سخن را گفت انگشتان دست راست را در جيب جليقه نهاد و به دانشجويان پشت کرد. تا پشت ميز بنشيند. استاد جنيدي در روند اين يادآوري چنين مي نويسد :
«در اين هنگام بر پاي خاسته بودم، و چون استاد مرا ديد که ايستاده ام، پرسيد : « بله؟ آقا ! » چنانکه آئين کلاس هاي او بوده، نام خودم، کلاسم، رشته ام را ياد آور شدم و استاد گفت : « بفرماييد ». من نيز با گرمايي که از نهاد جان و روانم برخاسته بود. گفتم : استاد مگر شما آن ايرانيان را که سي سال بر سر کار پژوهش جان و زمان نهاده باشند نمي شناسيد؟ مگر فردوسي براي زنده نگاهداشتن انديشه و فرهنگ و زبان ايراني 30 سال زمان ننهاد، بازآنکه بارها گفته شده است که نان جو نيز بر سفره نداشته است ؟مگر استاد دهخدا بيش از سي سال زمان بر سر فرهنگ ننهاد؟هنوز که کفن دهخدا خشک نشده است ! شما به جاي آنکه جوانان را برانگيزيد تا 30 و 40 سال از زمان خود را بر سرفرهنگ ايران بنهند، آنان را کوچک مي شماريد، تا در خود، ننگ ببينند و خويش را در خور و شايسته سرزنش بشمارند؟ اکنون براي آنکه بدانيد جوانان ايراني 30سال از زندگي خود را بر سر فرهنگ ايران مي نهند. همين جا به شما مي گويم : من ! فريدون جنيدي ! جوان ايراني ! تا پايان زمان خود، زندگي خويش را در راه پژوهش در فرهنگ ايران خواهم افشاند ! »
اما بي گمان بنيانگذاري سازمان پژوهش فرهنگ ايران : بنياد نيشابور را به وسيله استاد در سال 1358 مي بايست کانوني بزرگ در کارکرد و کوشش او در راه ماندگي ناپذيرش دانست. تنها جايگاهي براي ايرانيان که در آن به گونه علمي و پژوهشي به ايران و فرهنگ ايراني پرداخته مي شود.تنها جايگاهي که به راستي با زندگي و سرنوشت و سرگذشت استاد توامان است. همان شاهراه و جايگاه شگفتي که بر فراز بلنداي چکادهايش چنين ندا در داد :
« برپاي خيزيد و فرهنگ خويش باز شناسيد و جايگاه خويش و کشور خويش را در جهان بازيابيد و ارزش دستاوردهاي بي شمار فرهنگي پدران و مادران خويش را در پهنه ميدان فرهنگ جهاني باز بينيد و در اين زمان که هياهويي خفيف، از جنبش آبخيزهاي ژرفاي درياي جان ايرانيان به گوش مي رسد، و از همه سو جنبش هاي فرهنگي تازه را پديد مي آورد . . . اين زمان زرين را، که همهمه نهفته بيداري جان ايرانيان، نرم نرمک آشکار مي شود از دست مدهيد ! اين تپش، تپش دل فرهنگ ايران است، آن را دريابيد ! اين دم، دم گرم جان نياکان است آن را فروبريد ! »
و چه زيبا است نگره « فاتح عبد ا . . . »(اردمهر) روزنامه نگار و استاد تاجيک، در روزنامه صداي مردم(23 اکتبر 1992) که :
«بنياد نيشابور، ذاتا همان کارهايي را بسامان مي رساند که به دوران ساسانيان فرهنگستان گندي شاپور، و در ايام عباسيان: انجمن اخوان صفا در پيشگاه ملت ايران و مسلمان انجام داده بودند.»
و اکنون استاد فريدون جنيدي به همراهي ديگر ياران و استادان بنياد با سرافرازي بسيار در برابر روان نياکان، در بيست و پنجمين سال بنياد نهادن بنياد نيشابور با انبوهي از بي مانند ترين پژوهش هاي گرانسنگ در راستاي فرهنگ ايران باستان و ايران پس از اسلام، اقوام ايراني و گويش شناسي، شاهنامه پژوهي، زبانهاي باستاني و . . . که از سوي نشر بلخ ( وابسته به بنياد نيشابور ) منتشر گشته و با برگزاري انجمن هاي آموزش خط و زبانهاي پهلوي و اوستايي و فارسي باستان و انجمن هاي شاهنامه خواني براي آگاهي مردمان ايراني از چگونگي و چند و چون پرداختن به دانش ايرانشناسي، خويشکاري ( مسئوليت ) خويش را به ياري يزدان ادامه مي دهد.


برخي از پژوهش هاي استاد جنيدي:

داستان ایران بر بنیاد گفتارهای ایرانی (دفتر نخست)
داستانهاي رستم پهلوان(دوره 11 جلدي)
زندگي و مهاجرت آريائيان بر پايه گفتارهاي ايراني
نقش جانوران در سخن سعدي
نامه پهلواني، خودآموز خط و زبان پيش از اسلام
زمينه شناخت موسيقي ايران
زروان، سنجش زمان در ايران باستان
کارنامه ابن سينا
نبرد انديشه ها در ايران پس از اسلام
فرهنگ هزوارش‌هاي دبيره پهلوي
ويرايش شاهنامه فردوسي (دورة شش جلدي)
گذري و نظري بر احوال دکتر فريدون جنيدي
کاپيتولاسيون و ايران سال 1290 شمسي، نوشته‌ء دکتر محمد مصدق، با مقدمه و حواشي و تعليقات فريدون جنيدي